T
TIFF (z ang. Tagged Image File Format) | - jeden z najbardziej rozpowszechnionych i uniwersalnych formatów plików graficznych. Służy do zapisywania grafiki bitmapowej. Pliki zapisane w tym formacie mają rozszerzenie „.tif” lub „.tiff”. Format pozwala na zapisywanie obrazów stworzonych w trybie kreskowym, skali szarości oraz w wielu trybach koloru i wielu głębiach bitowych koloru. Może zawierać prewkę (podgląd w niskiej rozdzielczości), ścieżki i kanały alfa, profile koloru, komentarze tekstowe. |
Tinta | - w DTP termin ten nie odnosi się do jasności, lecz do ilości farby. Jest to jednolite tło nałożone jedną farbą dowolnego koloru w ilości mniejszej niż 100%. W poligrafii efektem tinty jest niepełne krycie, czyli raster nazywany przez drukarzy gwarowo „siatką”. |
Tłoczenie (nazywane też suchym tłokiem) | - w poligrafii to rodzaj uszlachetnienia druku. Jest to proces tworzenia w materiale tłoczonym (zwykle papier, często tworzywa sztuczne, skóra) trójwymiarowego wzoru przez ściśnięcie matrycą/patrycą, zazwyczaj w celu uwypuklenia, nadrukowanego wcześniej wzoru (napis, logo, element zdobniczy). |
Tracking | - równomierne odsuwanie lub przybliżanie do siebie znaków w tekście, możliwość regulowania odległości pomiędzy znakami globalnie, w skali całego tekstu lub w jego wybranym fragmencie. Funkcja dostępna w programach do składu i łamania publikacji, edytorach tekstu oraz innych programach pracujących z tekstem w trybie graficznym. |
Trapping (zalewka, nadlewka, podlewka) | - na styku dwóch różnych kolorów, gdy zachodzi niebezpieczeństwo niedokładnego ich spasowania podczas druku, jeden z nich na etapie przygotowania materiałów można nieznacznie „powiększyć” – jest to trapping. Usuwa to problem niedokładności pasowania przy drukowaniu kolejnych separacji. W druku offsetowym przyjęto wartość trappingu ok. 0,14 pkt (dla przypomnienia 1 punkt = 0,353 mm w odróżnieniu od punktu typograficznego = 0,375 m). |
Triada | - umowna nazwa oznaczająca druk w pełnym kolorze – w rzeczywistości system druku przy użyciu trzech kolorów – cyjanu, magenty i koloru żółtego,
w którym odcienie szarości i kolor „czarny” uzyskiwano
z nakładania się tych trzech barw.
Uszlachetnianie druku – dziedzina poligrafii
z pogranicza technik drukarskich i introligatorskich, zajmująca się metodami pokrywania podłoża drukowego różnorodnymi substancjami lub materiałami.
Uszlachetnianie druku można stosować, zarówno wobec miejsc zadrukowanych, jak i niepokrytych farbą drukową, a wykonuje się je najczęściej na zadrukowanych już arkuszach, ale jeszcze przed procesami introligatorskimi, choć może być ono wykonywane również na gotowych wyrobach introligatorskich.
Celami uszlachetniania wyrobów poligraficznych są:
– podnoszenie wizualnych walorów powierzchni – zwiększenie wytrzymałości mechanicznej podłoża (np. na rozciąganie) – zwiększenie wytrzymałości mechanicznej powierzchni (np. na ścieranie) – zwiększenie odporności powierzchni na agresywne czynniki środowiska, jak: światło, wilgoć, woda, utlenianie – nadanie cech specyficznych (np. powlekanie klejem). |